Başta saf saf “sadece yardım et” diye başlayan iş, bir anda başka yollara kayıyor. Arkadaş elini uzatıyor ama o el beline dolanınca nefesler değişiyor. Önce utangaç bakışlar, sonra dudak ısırmalar… “Yapma” der gibi çekiliyor ama gözleri çoktan teslim olmuş. Hırçın bir kahkaha atıp “madem başladık, tam olsun” edasına bürünüyor. Biraz kızgın, biraz utanmış gibi ama aslında içten içe deli gibi azgın. İstemem yan cebime koy tripleri boş, çünkü en sonunda bütün bedenini arkadaşının kollarına bırakıyor, hem suçlu hem zevkten delirmiş halde.