Anne başta incecik bedeniyle utangaç bir tebessüm atıyor, “olmaz” der gibi başını eğiyor. Jordi ise gözünü dikmiş, sabırsız. İstemem yan cebime koy edasıyla kadın önce geri çekiliyor, dudaklarını ısırıyor. Ama Jordi sert bastırdıkça hırçın nefeslerle kıvranıyor. Arsız kahkahalar, titreyen beden derken masumiyet çoktan kayboluyor. Arkadaşının annesi rolü gidiyor, yerine azgın bir fahişe çıkıyor. Her darbede daha çok açılıyor, gözleri büyüyor, iniltisi odanın duvarlarına vuruyor. Baştaki çekingenlik yerini tamamen zevke teslim olmuş arsızlığa bırakıyor.

Comments are closed.