Eda Aksu dedin mi akan sular durur. O kadın sahneye çıktığında hem utangaç bir gülüşü var, hem de arkadan gelen arsız bir bakışı. Önce masum rolüyle yaklaşıyor, “yapma” der gibi kıvranıyor ama dudaklarının arasından dökülen nefesi yalan söylüyor. Bir dokunuyorsun, tüyleri diken diken, hırçınlaşıyor; sövüyor, kahkaha atıyor, sonra da kollarıma sıkı sıkı sarılıyor. Türk kızı ama bildiğin ateş; hem köylü masumiyeti taşıyor, hem de sokak fahişesi gibi çıldırtıyor. Eda Aksu’yu bir kez tatmış olanın aklı başka hiçbir hatunda kalmaz.

Kategori:

Türk