O eski filmlerde masum kahraman gibi görünen adamlar vardı ya, işte onların gözlerinde gizli bir arsızlık hep saklıydı. Dudak bükmeler, “yapma” der gibi bakışlar aslında koskoca bir oyun. İstemem yan cebime koy edasıyla kadınları önce nazla peşinden koşturuyor, sonra hırçın kahkahalarla kendini teslim alıyorlardı. Yeşilçam’ın çapkınları sahnede romantik, perde kapanınca tam bir sokak orospusunu delirten azgınlara dönüşüyordu. Masumiyetin arkasında hep şehvet gizliydi; işte o yılların büyüsü de biraz buradan geliyordu. Baştaki çekingenlik, sonunda kuduran bir fırtınaya dönüyordu.

Kategori:

Yeşilçam

Comments are closed.